Wydarzenia
Festiwale zalewają nie tylko Anglię, z roku na rok przyprawiając wielu o ból głowy gdy mamy podjąć decyzję który wybrać, gdzie pojechać. Wielu zdaje sobie dobrze sprawę, że festiwale to wielki biznes i dlatego rosną jak grzyby po deszczu. Wypad na taki festiwal to też nie mały koszt, fakt można zobaczyć kilka gwiazd, które zagrają ledwo pół godziny bo rozkład jazdy jest napięty. My chcielibyśmy Was zaprosić na festiwal, który jest za darmo, jest w Exeter i na pewno nie jest organizowany dla zysku.
Po raz kolejny mamy możliwość zamiany wygodnej sofy na kocyk na trawie i jeśli pogoda dopisze obejżeć dobry film w Northernhay Gardens. Od 11-ego Sierpnia za jedyne £2 możemy pójść do kina pod gołym niebem, usadowić się wygodnie z przyjaciółmi i cieszyć się latem. Płeć piękna nie zapomina o zabraniu ciepłego swerta na wypadek, gdyby chłopak lub mąż zapomniał przytulić przejęty akcją na ekranie. Ponieważ seanse zaczynają się o godzinie 21-szej, może być chłodno. Bramy do ogrodów będą otwarte już od godziny 19-stej, można zabrać wiec koszyk z prowiantem i rozpocząć filmowy wieczór mini piknikiem.
Belmont Park, jak co roku, stanie się miejscem, gdzie odbędzie się festyn równości - Exeter Respect. Cel jest zawsze ten sam - promowanie toleracji i wielorodności w multikulturowym społeczeństwie w jakim się obracamy; walka z rasizmem i uprzedzeniami, przez które jednym wydaje się, że są lepsi od drugich. Exeter Respect stara się przybliżyć różne kultury etniczne, a przez to pokonać podziały i zwykłą ludzką ignorancję za którymi to najczęściej kryje sie strach przed tym co obce i nieznane.
Oficjalne rozpoczęcie wystawy pt 'Two Stories' miało miejsce 13 kwietnia w Exeter County Hall. Jest to wystawa opowiadająca o Polakach za czasów i po II wojnie światowej żyjących w Wielkiej Brytanii jak i także o Polakach żyjących teraz. Poruszającym jest fakt, ze wystawa została zorganizowana przez Susan Young – angielską panią fotograf, którą zainspirowała do wystawy historia Polki Haliny, która w wieku 15 lat została aresztowana we wschodniej Polsce i skazanana na lata ciężkiej pracy w rosyjskich łagrach. Jej historia ostatecznie zaprowadziła ją do Wielkiej Brytanii gdzie się osiedliła i żyje do dziś.
Może nie tylko ja, z tych co omijają dysko-młyny szerokim łukiem, maja również dość muzyki z wyświechtanej szuflady pod metką "Indie". No co tam jeszcze możemy przeczytać na tych zachęcających ksero odbitkach underground'owych plakatów w formacie A4. Funky electric, new wave, electro punk czy alternative. To już żadna alternatywa a wiekszość DJ'jow konczy sety tą samą wiązanką oby tylko ludzie nie uciekli z klejącego sie parkietu. Nadciąga jednak do Exeter coś zgoła odmiennego.
